Kontekst wewnętrzny

Każdy element HTML zbudowany z dwóch tagów, czyli z tagu otwierającego zawartość elementu HTML oraz z tagu zamykającego zawartość elementu HTML posiada swój własny model kontekstu wewnętrznego (zwany również modelem zawartości).

Czym jest kontekst wewnętrzny elementu HTML?

Załóżmy, że posiadamy pudełko. Załóżmy, że naszym pudełkiem jest pudełko na pierścionek. Co może być zawartością naszego pudełka? W tym wypadku sprawa jest prosta, ponieważ zawartością naszego przykładowego pudełka może być pierścionek. Innymi słowy kontekstem wewnętrznym naszego przykładowego pudełka może być pierścionek.

Kontekst wewnętrzny elementu HTML jest przede wszystkim informacją o tym, jaki element HTML może być elementem dzieckiem interesującego nas elementu HTML.

Każdy element HTML zaprezentowany w części przeznaczonej na prezentację elementów HTML języka HTML posiada swój własny opis kontekstu wewnętrznego, z którym możesz zapoznać się, gdy będziesz miał na to ochotę.

Przykład:

<p>Moim ulubionym kwiatem jest <b>róża</b>.</p>

Widząc naszą przykładową strukturę HTML możemy zadać sobie następujące pytanie...

Jaki element HTML może być elementem dzieckiem elementu p?

Odpowiedzią na nasze pytanie jest: zawartość frazowana.

Oznacza to, że każdy element HTML należący do kategorii zawartość frazowana może być elementem dzieckiem elementu p.

W naszej przykładowej strukturze HTML elementem dzieckiem elementu p jest element b.

Czy element b może być elementem dzieckiem elementu p?

Tak. Ponieważ element b należy do kategorii zawartość frazowana, a kontekstem wewnętrznym elementu p może być zawartość frazowana.

Do kategorii zawartość frazowana należy również TEKST, czyli ciąg znaków. Dlatego kontekst wewnętrzny naszego przykładowego elementu "p", czyli ciąg znaków "Moim ulubionym kwiatem jest " oraz element "b" oraz znak "." jest prawidłowym kontekstem wewnętrznym dla wspomnianego elementu "p".

To nie koniec przygód z kontekstem wewnętrznym elementu HTML.